Oyun, çocuklar için sihirli bir dünyadır. Çocuğun psikolojik ve sosyal gelişimini sağlıklı tamamlamasının ve kendini özgürce ifade etmesinin olmazsa olmazıdır.Çocuklar sözel olarak kendini ifade etmekte yetişkinler kadar başarılı değillerdir. Bunun sebebi gerek kelime haznesinin henüz yeteri kadar gelişmemiş olması gerek duygularını tanımlamada ve anlamlandırmada yetersiz hissetmeleridir. Çocuklar oyun terapisinde kendi karakterlerini, isteklerini ve duygularını rahatça yansıtma imkanı bulurlar. Oyun terapistinin koşulsuz kabulüyle kendilerini oldukları gibi ifade etmekten çekinmezken, oyun becerilerini ve sosyal becerilerini de geliştirirler. Çocukların yargılanmadığı, desteklendiği ve her koşulda kabül gördüğü bir ortamda bulunmaları yaşadıkları problemleri aşmalarının ve öz farkındalık kazanmalarının temelini oluşturur.
“Çocukların oyunu önemsiz bir eğlence değildir. Önemli derecede anlam ve ifade içerir.”

Çocuğun normal ya da optimal gelişim sürecini olumsuz etkileyebilecek, engelleyebilecek ya da kalıcı zararlar verebilecek faktörler psikososyal, çevresel veya genetik temelli olabilir. Kısaca bahsetmek gerekirse, ailedeki ilişki patolojisi, kötü eğitim, ebeveyn-çocuk ilişki dengesinin sağlanamaması ve eşlerin birbirleriyle olan problemlerinin çocukla olan iletişimde yer bulması denebilir.